Вершнік
Posted by Владимир Череухин on 18 ноября 2019 in Владимир Череухин - Стихи на белорусском языке | ∞
Вершнік
У вушы ўліваецца шолах і словы.
У пальцах дубоў промні поўні, як лёзы.
У чорных вірах захлынаецца позірк.
Запознены вершнік вяртаецца з ловаў.
Забыўся на час і на вёрткія сеткі,
Гукае, блукае бясконца і марна,
А потым памкнуўся за казачнай сарнай
І трапіў да зыркай, як зорачка кветкі.
І клічуць яго па-ранейшаму — верш–нік.
Цяпер ён пакінуў і зброю, і ловы,
Ён слухае дрэваў і зорак размовы,
І з пушчы прыносіць не звера, а вершы,
02.08.2019