Мірныя людзі — нотабэнька другая

Мірныя людзі — нотабэнька другая

Гісторыя адбылася ў 2016 годзе, у верасні, на чарговым пасяджэнні гомельскіх курсаў «Мова нанова», якія на той час збіраліся ў кавярні побач з касцёлам.
Атмасфера, як заўсёды, выдатная, прыязная. Адзначалі гадавіну курсаў у Гомелі. Спадарыня Юлія згатавала для ўдзельнікаў дзівосныя тексы і шакаладны торт. Праўду сказаць, я яго адразу ўнюхаў у памяшканні, як толькі пераступіў парог.
І вось, разлілі па кубках чай, хацелі ўжо прыняцца за торт і тут раптам высвятляецца, што разрэзаць яго няма чым: ні ў кога з сабой няма нажа. Нейкі час чакалі, покуль знойдзецца нож, потым пачакалі яшчэ — росшукі працягваліся. У нас з Таццянай сам сабой склаўся хуліганскі куплецік на мелодыю Лявона Вольскага «Простыя словы»:
Мірныя людзі, мірныя людзі!
Захацелі з’есці торт, але, нажаль, —
Мірныя людзі, мірныя людзі —
Ні ў каго з сабой няма нажа! 🙂

Метки: нотабэнькі ад Татміра, проза на белорусском языке, Татмир