Забытае царства

Затоплены замак забытых цароў.
На слізкіх каменнях цвітуць анемоны.
Гусцее сутонне за лесам калонаў,
Якое застудзіць і рыбіну кроў.

Пульсуе, іскрыцца марская імжа.
Пустэльнік зашыўся пад камень употай.
Пратаяла з ценяў жывая істота,
Пагрозна трымаючы гостры кінжал.

Хвалюецца, ходзіць бязважкі падол.
Марская танцоўшчыца ў чорным убранні
Танцуе самотна ў падводным маўчанні.
Ні руху, ні дыху — ўсё мёртва наўкол,
Бо гэтая грацыя — скат-хвастакол!

2006 — 2021

Метки: Владимир Череухин, стихи на белорусском языке