Патрэбы
Патрэбы Анічога мне не трэба, Акрамя ў карунках неба, Мною ж купленага хлеба, Водару зімовых дзён. Так, амаль што анічога — Бегла б да цябе дарога, Бегла б да мяне дарога, Аж клаксоны ва ўнісон! Анічога нам не трэба, Толькі б ласцілася неба Да жывой вясновай глебы, Як яна і ён. 3.09.2018
Любовь, любовь
Любовь, любовь Любовь, любовь! Да, это хорошо — Когда у парня на губе пушок; Когда у милой розовые пятки; Когда у клёна зеленеют лапки… Любовь, любовь!.. Уютная страна — Когда краснеют клёнов письмена На фоне неба, осени и света, А дома ждёт любимая планета. Любовь, любовь… Печальная страна — Когда Альцгеймер треплет имена; Когда деревья […]
Каханне
Каханне Якое прыгожае слова “каханне”! Нашмат прыгажэй за “любоў”. Яно патыхае няўлоўным спатканнем Душы з чараўніцтвам замоў. Яно — таямніца ад краю да краю, Бясконцая бездань жыцця, Дзе лёсы, як птушкі з гнязда, пазіраюць. Чакаючы страў і піцця. У празе ўвасобіцца ў сонечнам свеце Яны нецярпліва крычаць. “Каханне!” — як рэха ўсіх слоў на планеце, […]
Подарок для Деда Мороза
Подарок для Деда Мороза Шёл Дед Мороз по городу устало. Ступал чуть слышно, осторожно крался. Ох, люди, люди! Что же вам всё мало? Да что ж вам этот Новый год так дался! Желания взахлёб, давясь шампанским, Под бой курантов — это ещё ладно! Но фейерверков ярких грохот адский! Но вопли счастья, китч инстинктов стадных! Да, […]
Гастрономия счастья
Гастрономия счастья Я тебе приготовлю кофе. Заварю, как ты любишь: в кружке. И хрустящий куплю картофель. И слоёные, с маком, ушки. Я тебе приготовлю ужин – С той любовью, что сны венчает Со Вселенной во мраке стужи. Я тебе приготовлю чаю. Я твоё отогрею сердце Ты не станешь полночным Каем, Что не может никак согреться. […]
Нет ничего интимней чая…
* * * Нет ничего интимней чая Вдвоём, когда в квартире вечер. Когда, по Времени скучая, В душе дрожит и мёрзнет Вечность. Пушистым маленьким котёнком Всегда — какое злое слово! — Мурлычет жалобно и тонко, Но Время не расслышит зова. И только эти двое в мире, В котором наступает вечер, В уютной маленькой квартире Отогревают […]
Нашто палохацца калюжы…
* * * Нашто палохацца калюжы, Даўно скаванай маразамі? За вокнамі блукае сцюжа, Платы будуючы між намі… Нашто палохацца памылак, Што трапілі ў нічыйны сшытак?.. Пад белым покрывам сняжынак – У люстры ледзяным адбітак Чыйгось жыцця… 19.12.2013.
Каханне — гэта чай з лімонам…
* * * Каханне — гэта чай з лімонам І напамін пра цёплы шалік. І дотык выпадкова-сонны Пяшчотных вуснаў: суцяшальны, Ласкавы рух душы насустрач. І мармытанне: “Усё будзе…” І валасоў духмяных футра. Інадзвычайна цёплы студзень… 2016
Лілея бялее ў абдоймах зялёнага ценю…
* * * Лілея бялее ў абдоймах зялёнага ценю. Вяночак пялёсткаў аж свеціцца ў цёмнай вадзе. Мой човен паволі рассоўвае круглае лісцце, Вясло абмінае галоўкі бялюткіх карон Не стану ірваць хараство на букет для каханай Пакіну зіхоткае дзіва на чорнай вадзе. Я лепш прывязу сваю любую ў чоўне драўляным Самой падзівіцца. 28 верасня 2013
Нарисуй, художница, странный город мой…
* * * Нарисуй, художница, странный город мой! Вот стоит на паперти странница с сумой. Вот под солнцем плещутся в лужах воробьи. А там видишь, мост — на нём жалкий вор любви? Ветер в волосах кутит, и горящий взгляд. Взял чужое человек много лет назад. Думал, впрок ему пойдёт. Вышло — на беду. Нарисуй его […]
Расчараванне
Расчараванне Ізноўку развітальны тыдзень. З летам Сам на сам я, Гляджу ў блакіт уяўны Нябёсаў шэрых. Ізноўку свет губляе мары, мэты. Дзе ж той маяк, Што абнадзейваў спраўна Чаўны і бераг?.. 25.08.2015
Ізноў памылілася…
* * * Ізноў памылілася. Я меркавала, Каханню твайму і ста зім будзе мала, Каб згасла яно. А што адбылося? – Памерла каханне ў першую ж восень. 2001
Сапраўдны мужчына!
Сапраўдны мужчына! Месяц зорку абдымае На прасціне неба сіняй. Прыгажосць, аж дух займае! Толькі хутка зорка згіне. Будзе месяц у самоце Цалаваць яе сястрычак – Пагражаць іх зорнай цноце. Месяц не мяняе звычак – Сапраўдны мужчына! 19 траўня 2014
Чароўнае кола
Чароўнае кола. У светлым коле родных і сяброў Утульна, цёпла, радасна і лёхка. У карагодзе досвіткаў і сноў, У танцы на паверхні свету крохкай Яно абараняе ад зімы – Ад ледзянога подыху навалы; Ад груганоў унутранай турмы, Што на пустэчы страху панавалі. Чароўным колам агароджу свет: Цяпер маёй любові дастаткова, Каб ад зімы пазбавіць сто […]
Чарующее небо…
* * * Чарующее небо В соцветиях жасмина Купает синий ветер И грезит о любви: “Увидеть хоть во сне бы, Как в роще апельсинов В Андалузийском лете Гнездятся соловьи!” Чего–то не хватает Мечтательному небу, Что звёздами сомнений Осыпалось в жасмин. Поэтому летает, Курлычет, просит хлеба Приснившийся мне Феникс – Слепой надежды сын. 11-13.05.2015.
Яблынька
Яблынька Яна стаяла ў зялёным строі пасярод вечаровага саду, Чароўная і летуценная, І бледны маладзік пацалаваў ёй па старым звычаі высокія грудзі. Галантны шляхціц са срэбнай шабляй даўно ўжо пакінуў баль, а шчокі паненкі гараць у вечаровым змроку, , і вочы блішчаць ярчэй за начныя росы! Шэпт прыдворных яблынь далятае нібыта здалёку… Заўтра ён прыйдзе […]
Срэбная калыханка
срэбная калыханка (Прысвячаецца Д. Дарошка) між аблокаў ззяе серабрысты твар. патанае ў казцы сцішаны абшар. засыпае снегам поўня ўсё наўкол, Засыпае срэбрам дах, і плот, і дол. Спі мая галубка ціхім светлым сном. Ходзіць снег па даху срэбраным катом. На замерзлых шыбах расцвілі сады папараць іскрыцца, ружы са слюды. Між крыштальных яблынь ходзяць гарцукі. Падыдзі […]
Свет у падарунак
Свет у падарунак Ува мне віруюць сілы: Да нябёсаў далятаю! Ён такі дабразычлівы – Свет, які сама вярстаю! На старонках ззяе месяц, Ветрык ледзьве падзьмухае – Міжрадкоўе ўсіх абвесціць: Гэта я цябе кахаю! Кожнай лужыне адбітак Сонца дорыць шчыра, шчодра! Новы дзень як фотаздымак, На якім і ў дождж, і ў вёдра Ззяе зорачка любові […]
Не сфальшивить ни в строчке, ни в букве…
* * * Не сфальшивить ни в строчке, ни в букве! Свет луны в запотевшем бокале… Постигаю любимые руки, Что на теле моём ликовали. Постигаю зрачков этих омут, Не ища в них своих отражений: Небеса в океане утонут Без зеркально-душевных сравнений. Без посредничества аллюзий Мы сольёмся в единое солнце. Много слов записали люди – Мёртвых […]
Впервые
Впервые <Посвящается Владимиру Череухину> Я тебя так люблю, Как никто не любил, – это правда. Мы с тобою вдвоём Во Вселенной манящих миров. Мы с тобою одни На тропинке сакрального сада, Только наши следы Увенчают зелёный мурог. Только двое нас здесь, В этом мире случайных открытий. Не рождались до нас И не шли […]
Чужих стихов нечаянная грусть…
* Чужих стихов нечаянная грусть… Гитарный перебор дождя седого… Прощальное обветренное слово На выдохе – и больше не вдохнуть! Чужих ночей отчаянная трель… Как падки соловьи на лесть влюблённых!.. Мучительно-нежны ладошки клёнов В глазури неба, писаной под гжель…
МАЯК
Маяк сиял в ночи, маяк сиял. И свет дробился о скалистый берег. И каждый в непогоду твёрдо знал, Что ждут его, и сам во встречу верил. Маяк сиял. Пусть мир изъеден ржой – Жива любовь над этой звёздной бездной! И время по воде скользит ужом… Маяк сияет – фонарём подъездным. А время оставляет млечный […]
Сэрца свету
Сэрца свету (Прысвячаецца Д. Дарошка) Альтанка – у воблаках бэзу. Дзівосны куток над ракой. Духмяны вятрыска-гарэза Суквецці варушыць рукой. Праменне струменіць скрозь лісце. На доле дрыжыць светлацень. Ты помнiш, галубка, калісьці Быў гэтакі ж сонечны дзень? І толькi паслухай, Танюшка, Пра што шамаціць гэты бэз!.. Вось гэтыя-ж словы на вушка Шаптаў я калісьці табе. У […]