Горад спавіты вэлюмам…
* * * Горад спавіты вэлюмам, Лёгкім сяйвом дажджу. Там, за фіранкамі белымі — Коціцца лёгкі шум. Дожджык мазкамі лоўкімі адлюстраваў душу: Лісце каштанаў волкае І аксамітны шум. 27 траўня 2016
Летні дождж
Летні дождж Прыслухайцеся да дажджу — хіба так ходзяць? Дождж прыязджае на вазку, а як жа йначай? Вазок пастуквае, рыпіц, храпе рамізнік. Ён можа ехаць так дзень і два, а то і тыдзень. чаму так моцна цягне ў сон, як дождж прыедзе? Бо мы падсаджваемся ў воз, пакуль той трызніць… Вазок пастуквае, рыпіць, вада булькоча. […]
Варажба
Варажба Ізноў чырвоны чай І чорны, і зялёны. Маланкаю ў вачах — Гарачыя праклёны. Плыве цудоўны пах Засушанага лісця. Я разбіраю дах, Бо пары трэба выйсце. Дый годзе, няўжо чай? Ды са звычайнай парай? Не, на маіх вачах Душа сыходзіць з вара! І мёртвая вада Цяпер ліецца ў шклянку, Каб для людзей з ільда Не […]
Ранак
Ранак Ни добрых слоў, ні сонечнага ранку! Стаю, бы котка, і гляджу ў нябёсы. Рудая котка з жоўтымі вачыма, Гляджу ў нябёсы і стаю на ганку. Навокал снег, і хочацца ў сумётах Пакінуць след, лімонна-дзёрскі росчырк! Рудая котка з жоўтымі вачыма Пакіне росчырк, на бялюткім жоўты. Прачнуцца ўсе, пачнуць паліць на ганку, Убачаць у нябёсах […]
Снежная ціша
Снежная ціша пушысты, засыпаны снегам, адвечны ранак. І ціша такая, што час прыпыніў свой бег, Каб падзівіцца на шыбы, якія люструюць світанак, Прылашчыць паглядам раскошны, раўнюсенькі снег. Бязлюддзе, бязмоўе, бясслоўе, святарная неруш, Хвілінная выспа ў няспыннае плыні гадзін. Глядзіш, не вачыма — душой і пачуццям не верыш, Што свет прыадкрыў табе сэрца, і ты ў […]
Павуццё зімовае з зоркавым адценнем…
* * * Павуццё зімовае з зоркавым адценнем: Ці то шэрань з інеем, ці то снег блішчыць. Павучок у роспачы, бо згубіў адзенне: Голенькі ды кволенькі аж звініць-трымціць. Холадна да млоснага, цьмянага адчаю, Апраметнай немачы, чорнае тугі. Нас зіма шалёная спакушае чаем, Снамі пра зялёныя добрыя лугі. Павучку між шыбамі сніцца тонкі вэлюм І смуга […]
Ружы для каралевы
Ружы для каралевы засцялю я пасцель мімозамі. Не кідайся ў мяне пагрозамі — Ну і фік. што ты замужняя — Я нашлёпаю цябе ружамі! Пяшчотнымі і пякучымі, гнуткімі і калючымі У паветры дубцы пасвістваюць Каралева ляжыць, павісквае. І пакіну ў спакоі, разамлелую, Усю абсыпаную пялёсткамі белымі. 8 сакавіка 2016
Дзеўчына-сонца
Ты лёгкая, як ліпеньскі дождж! Калі ты ідзеш басанож Па жвірыстай сцежцы, То ўсе мінакі Радуюцца тваёй усмешцы. Каштаны і ліпы зашамацелі ціхутка, Сланечнік павярнуў летуценныя вочы. А вунь і яна З несур’ёзнаю песенькай крочыць Па ходніку вузкім. Ты святлейшая за сонечны дзень! дзяўчынка-няўседа ў саламянай панамцы і кедах ніхто не павінен ведаць Дзе ты […]
Дзьмухаўцовы снег
Дзьмухаўцовы снег Пакроўскія званы і вецер Зліліся ў еднае «Замры!» Празрысты ранак лёгка п’ецца З ружовай лустачкай зары. Свет слухаў гуд, чупрыну чухаў: Пакровы ўжо, а дзе сняжок? І дзьмухаўцовым лёгкім пухам Укрыў зялёны муражок. 16.10.2018
Пераклады некаторых танка Рубока Шо
Рубока Шо (перастварэнні некаторых танка) Развязвае свой пояс Здымае доўгі шнур Які захоўвае ледзь-ледзь улоўны водар Вось тонкі мост Што лучыць два сусветы Гарну няшчасную Я шчыльна да сябе Нажаль каханне пакаёўкі Дрыготкая расінка На вастрыі асоту У дзень вясновы Наберазе адхонным Спаткаліся між зарасцяў асоту Дрыготкім веерам Люструе целы плынь Блішчыць залатое віно Пад […]
Стомлены вецер у восеньскім парку… — пераклад з рускай мовы
* * * Стомлены вецер у восеньскім парку, нібы сівы дворнік у зацёганай світцы, ціхенька пасвістваючы сабе пад нос, мяце па сцяжынках сухою галінкай меднае лісце. 11 снежня 2014
Вецер і мастачка
Вецер і мастачка Па двары блукае вецер, шпурляе нагамі смецце. ён чакае рудую дзяўчынкау з непаслухмянымі кучарамі, дзівачку-мастачку, што па начах, пакуль ніхто не бачыць, Распісвае далоні клёнам і каштанам золатам і барвяным. А вунь і яна, І позірк у яе зачараваны — Сёння ў іх будзе новая алея! 5 траўня 2016
Малына
Малына Пайшоу уранни па малины. Адвёў рукой убок галіну и у нетрах цёмнае листоты убачыу милую истоту пунсовы рот и круглы тварык што ззяе ўсмешкай як лихтарык. сеу на кукишки и пытаю: «а што за дзеучына такая?» Малая слоик — хоп за спину І важна мовіла: «Малына». 20 траўня 2017
Царскасельская статуя — пераклад з рускай мовы Ганны Ахматавай
Царскасельская статуя (пераклад з рускай мовы Ганны Ахматавай) Лунаюць жоўтыя лісты Над сажалкаю лебядзінай, І ззяюць барваю кусты амаль саспелай арабіны. Бялюткая, як першы снег, Падціснуўшы прыгожа ногі, Яна сядзіць, стаіўшы смех, Не зводзіць позірку з дарогі. Я адчувала смутны страх Ля гэтай дзеўчыны каменнай, Гуляла па яе плячах бязважка-лёгкае праменне. І як змагла я […]
Чорнае сонца — пераклад з рускай мовы Дар’і Дарошка
Чорнае сонца (пераклад з рускай мовы Дар’і Дарошка) Чорнае сонца ўзыйшло па-над домам. Стала ўсё раптам чужым, незнаёмым. Клёны і ліпы, праспекты і скверы Перакруціла без ладу, без меры. Чорнае сонца лунала ў відзежах, Перабірала дарогі бязмежжа. чорнае сонца палала над намі Ззяннем адчайным, чорна-барвяным, Вострым і грозным, смяротным, як джала, Высмактаць, знішчыць усё пагражала… […]
Лойма
Лойма (паводле беларускай міфалогіі, лясная жанчына-спакусніца) Вазьму сякеру я — і ў лес. Там буду стукаць да сутоння. Пасля прылягу на далоні, Ламачча буду слухаць трэск, На языкоў дзівіцца скокі Бяссоным задуменным вокам. На неба выкаціцца поўня, Залье прагал сваім святлом. І выйдзе да мяне з кустоўя Чароўная лясная лойма. Нячутнай падплыве ступой, Нахіліцца, кране […]
Верасовая панна
Верасовая панна Верасовая панна крычыць за ракою. Вецер воклічы ўзносіць да самых аблокаў. Толькі тыя аблокі занадта далёка, І ад іх патыхае нялюдскім спакоем. На плячах распатланыя чорныя космы. Стогн ірвецца са ссохлых, пакрыўленых вуснаў. Пад сухімі нагамі галінка не хрусне, Іх крапіва кусае амаль што нязлосна. За ракою нікога: пужаюцца людзі Верасовае панны з […]
Змрочны анёл
Змрочны анёл У стромкім касцёле паўсюдна фігуры, Што выраслі з каменя, дрэва і фарбы. Між імі анёл, што глядзіць з верхатуры Са скепсісам, жалем і трохі з пагардай. Адкуль у вачах яго гэткая горыч І твар нібы ў рымскага легіянера? Напэўна разьбяр быў не ў добрым гуморы, Ці страціў у людства апошнюю веру. Пад позіркам […]
Блёкат
Блёкат Паміж намі прабегла англійская котка. Так, англійская вечнаблакітная котка. Яе клічуць у спрэчках, імя яе Блёкат… І нахабствам гарыць яе жоўтае вока. Маляваць яе фарбаў не хопіць у свеце, Бо адценнеў шаленства вялізная прорва! З ёй знаёмыя ўсе, ну, хіба толькі дзеці… Людзям котка ўгрызаецца ў самае горла, Дастае да пячонак, высмоктвае мозг! Руйнаваць […]
Патрэбы
Патрэбы Анічога мне не трэба, Акрамя ў карунках неба, Мною ж купленага хлеба, Водару зімовых дзён. Так, амаль што анічога — Бегла б да цябе дарога, Бегла б да мяне дарога, Аж клаксоны ва ўнісон! Анічога нам не трэба, Толькі б ласцілася неба Да жывой вясновай глебы, Як яна і ён. 3.09.2018
Кавуновы
Кавуновы Чырвоны кавун у белай місе. — Нацюрморт? — Яшчэ не. Чырвонае злёгку прыснежана белым, салодкім, Пяшчотным і вельмі-вельмі смачным! І такім прывабным для восаў! Ды і мяне, чаго ўжо тут! Ну вось, кавун. Чырвоны, Міса белая. І аса, бы на снезе. — Нацюрморт? — Не, чакай, зараз! Дзе ж той рушнік? Ага!.. Ну вось, […]
Баязлівы вужака жыве ў кожным сэрцы…
* * * Баязлівы вужака жыве ў кожным сэрцы, На патэльні сумлення і хлусіць, і скача. Спадзяецца адвеку, што сонца паверыць; Што свядомасць махлярства і штучнасць не ўбачыць; Не заўважыць ягоных крыўлянняў прастора… Недарэчныя мары, пустая надзея! Бо імкнецца сумленнае сэрца да зорак! Бо вядзе пуцяводная нітка Тэзея. 1.06.2017
Хлебны
Хлебны Ну чаго табе трэба, хлопец? Хлеба? Ды няма ў мяне яго для цябе, ці чуеш? А мо трэба табе зорак, што месяц пасвіць у бяздонні неба? Не? «Хлеба!, — скуголіш, енчыш, — хлеба!..» Ды навошта табе гэты хлеб майго натхнення? Нашто табе мае словы з крыніцы маіх сноў і майго жыцця? У цябе ж […]
Каханне
Каханне Якое прыгожае слова «каханне»! Нашмат прыгажэй за «любоў». Яно патыхае няўлоўным спатканнем Душы з чараўніцтвам замоў. Яно — таямніца ад краю да краю, Бясконцая бездань жыцця, Дзе лёсы, як птушкі з гнязда, пазіраюць. Чакаючы страў і піцця. У празе ўвасобіцца ў сонечнам свеце Яны нецярпліва крычаць. «Каханне!» — як рэха ўсіх слоў на планеце, […]
Рыба
Рыба Вецер свішча ў скарлючаным голлі, Дрэвы шкрабаюць кіпцямі шыбы, Шыбы ціхенька енчаць ад болю І люструюць зіхоткую рыбу — Круглабокую рыбіну–поўню, Што плыве ў прамарожаных нетрах І глядзіць адхланёна і роўна. А на песні сіпатыя ветру Ёй пляваць з высачэзнай званніцы! І не кіне галоднаму хлеба: Колькі ў роспачы шыбам не біцца — Не […]
Чаромхавы кактэйль
Чаромхавы кактэйль Пяшчота чаромхавых кветак Навобмацак — быццам натхненне. Так-так, менавіта натхненне І водар малочнай ракі! З чаромхаю бавіцца ветрык, Ласкавы паэт-летуценнік — Такі ж, як і я, летуценнік — З чаромхі ўзбівае вяршкі! 1 траўня 2018
Шаман — пераклад з рускай мовы
Шаман (аўтарскі пераклад. Арыгінал знаходзіцца тут ) Барвяныя змеі, імклівыя змеі Танцуюць вясёла. І чорныя цені, маўклівыя цені Сыходзяцца ў кола. Духмяныя травы, дурманныя травы Ссыпаю з далоні. Таемнае слова, магутнае слова Ляціць у бяздонне. Дзікунская песня, гартанная песня Накручвае сілы, І позірк дзівосны, страхотна дзівосны Сляпы і застылы! Прасушаны бубен, раз’юшаны бубен звініць і […]
Страхі баязліўца
баязліўцы баяцца ветру. І зімовых дажджоў, і снегу. Баязліўцы баяцца верыць Маяку, акіяну, берагу. Баязліўцы ў палоне страху, Што дрыжыць у душы нягеглай. Ветрык з сонцам гулліць на даху — Баязліўцы баяцца снегу. На падмурак упалі цені Адпачыць ад святла і бегу — Студзіць сэрца, трасе калені Страх жыцця і кахання. І снегу. 31.01.2018
Дзед Слота
Дзед Слота Дождж апошні снег на сцежцы ліжа. Гурбы ў навагоддзе — гэта сон! Дзед Мароз у кут паставіў лыжы І прыдбаў вялікі парасон. Ён змяніў імя, стаў Дзедам Слотай Апрануў фарсісты палітон. У яго ёсць важная работа, Да якое здатны толькі ён. Таня, Воўка ў дзеда Слоту вераць — Елачку ўпрыгожвалі два дні, Выцінанкі […]
Цуд
Зорачкі-зярняткі прараслі ў нябёсах І Птушыным шляхам расквітнелі ў цемры. Срэбранаю стужкай патанулі ў росах І ўпляліся ў косы Любы, Надзі, Веры… Казачнае проса, зорачкі-зярняткі Светлых сноў Любові, Веры і Надзеі, Хтосьці сонны сее ды пячэ аладкі, Каб пачаўся ранак з добрае падзеі. 9-10.12.2017